Blog Archives

Osoby biorące udział w psychoterapii grupowej uświadamiają sobie, że nie tylko oni mają trudności w kontaktach i niechętnie wchodzą w relacje z innymi. Spotykają ludzi, którzy czują się wyobcowani i mają trudności natury psychicznej. Na spotkaniach/sesjach terapii grupowej, czepiąc z doświadczeń pozostałych uczestników grupy, wspólnie znajdują przyczyn problemów z którymi się borykają i skuteczne sposoby ich rozwiązania.
Członkowie grupy psychoterapeutycznej udzielają sobie wsparcia w sytuacjach kryzysowych, skutecznie redukując poczucie lęku i zagrożenia. Dostrzegają oni fakt, że problemy każdej osoby ujawniane w czasie sesji, mimo indywidualnych różnic, mają także charakter uniwersalny, a demonstrowane przez inne osoby z grupy pożądane zachowania, mogą dostarczać konkretnej jednostce wzorców postępowania.
Osoby biorące udział w psychoterapii grupowej ujawniają charakterystyczne dla siebie sposoby reagowania, wchodzenia w relacje z innymi, komunikowania się. Grupa psychoterapeutyczna jest miejscem, w którym odzwierciedla się „społeczny mikrokosmos” każdego uczestnika. Ze względu na to, że dzieje się to w bezpiecznych warunkach grupy, możliwe jest przyjrzenie się temu, co uczestników przywiodło na terapię, jak nawiązują i podtrzymują kontakty z ludźmi, jakie uczucia w innych wzbudzają poprzez swoje zachowania i reakcje. Podczas sesji grupowych, znacznie szybciej niż podczas sesji indywidualnych ujawniają się wszelkie zachowania i reakcje, które są źródłem negatywnych emocji, nieporozumień, braku akceptacji zarówno dla uczestnika terapii, jak i osób z jego otoczenia. Dzięki tej wiedzy, droga do eliminacji takich zachowań jest bardzo krótka.

 

Psychoterapia grupowa umożliwia:

• obserwowanie terapii innych osób, zmagających się z podobnymi problemami, będących w podobnej sytuacji życiowej oraz czerpanie z ich procesu terapeutycznego

• odkrycie i zaakceptowanie wcześniej nieznanych lub nie akceptowanych części siebie

• zdobycie umiejętności mówienia o tym, co dręczy, co przez wiele lat przeszkadzało w pełni korzystać z życia – zamiast duszenia tego w sobie

• nauczenie się szczerego nazywania i wyrażania pozytywnych oraz negatywnych uczuć

• poprawienie relacji i komunikacji z innymi

• zrozumienie sposobu rozumowania i mechanizmów kierujących zachowaniami swoimi oraz innych ludzi

• uzyskanie większej pewności siebie, lepszego obrazu własnej osoby i wyższej samooceny, ponieważ podczas sesji ujawniają się nie tylko trudności, ale także mocne strony uczestników

• przeżycie osobistej zmiany w grupie z nadzieją na przeniesienie nabytych umiejętności do swojego codziennego życia

• zdobycie przekonania, że ostatecznie każdy ponosi odpowiedzialność za własne życie, niezależnie od porad i uzyskiwanego wsparcia

• uświadomienie sobie, że zmiana zależy przede wszystkim od osobistej motywacji i indywidualnego zaangażowania 

Błędne wyobrażenia o psychoterapii grupowej

Terapia grupowa nie jest tak skuteczna jak terapia indywidualna (?)
Badania naukowe dotyczące skuteczności obu form psychoterapii wskazują na ich zbliżoną efektywność z uwagi na częściowo odmienne czynniki działające w każdej z nich.

Terapia grupowa jest nieprzewidywalna (?)
Obecność terapeuty i przyjęte zasady pracy grupy gwarantują optymalny przebieg procesu terapeutycznego i zabezpieczają przed niekontrolowanym przebiegiem sesji oraz utratą poczucia bezpieczeństwa jego uczestników.

Uczestnicy terapii grupowej nie zachowują dyskrecji (?)
Psychoterapeuci zauważają znaczenie wzajemnego zaufania wewnątrz grupy. Ich doświadczenia wskazują, że dyskrecja bardzo szybko staje się uwewnętrznioną normą grupy i jest bardzo skrupulatnie przestrzegana przez wszystkich jej członków.

Od terapii grupowej można się uzależnić (?)
Uczestnicy terapii grupowej z czasem uzyskują większą samoświadomość, co umożliwia budowanie korzystnych dla siebie relacji z ludźmi poza terapią. Dzięki temu są w stanie zachować autonomię w zakresie podejmowanych wyborów i działań.

Słuchanie problemów innych ludzi jest zbyt przytłaczające (?)
Poznawanie problemów innych ludzi, sposobów ich rozwiązywania, umożliwia łatwiejsze radzenie sobie z podobnymi sytuacjami w przyszłości. Uczestnicy terapii uzyskują tym skuteczne wzorce postępowania.

Informacje organizacyjne o rekrutacji są dostępne – TUTAJ

 

W ramach interwencji psychologicznej pomagam osobom, które:

• doświadczają przeżyć związanych ze zdradą, rozwodem
• utraciły bliską osobę
• doświadczają przeżyć w wyniku uzyskania informacji o nagłej chorobie własnej lub osoby bliskiej
• przeżywają kryzys z powodu utraty pracy
• przeżyły wypadek lub osoby w ich otoczeniu
• doświadczyły przemocy

 

W ramach psychoedukacji pomagam osobom, które:

• potrzebują fachowej wiedzy psychologicznej, odnoszącej się do konkretnego problemu własnego lub innej osoby

• potrzebują treningu konkretnych umiejętności, sposobów reagowania, efektywnego komunikowania się, umożliwiających optymalne radzenie sobie na co dzień w ważnych dla nich sprawach

W ramach psychoterapii indywidualnej pomagam osobom dorosłym, które między innymi:

• nie wiedzą, co się z nimi dzieje, trudno im zrozumieć własne stany psychiczne oraz odnaleźć się w otaczającym świecie, nie rozumieją przyczyn przeżywanych trudności
• wykonują czynności przymusowe, obsesyjne, doświadczają natrętnych myśli, nad którymi trudno im zapanować
• przeżywają dolegliwości somatyczne, o trudnej do ustalenia przyczynie
• doświadczają smutku, wahań nastroju, mają poczucie braku energii życiowej, pustki, bezsilności, mają myśli samobójcze
• doświadczają silnych stanów lękowych, bezsenności, są płaczliwe
• przepełnione są uczuciem złości, są rozdrażnione, gniewliwe, zachowują się impulsywnie, co powoduje cierpienie własne lub/ i innych
• doświadczają silnych emocji winy, wstydu, żyją w stresie
• mają trudności w zaakceptowaniu samych siebie, nie są szczęśliwe będąc sobą: skupiają się przesadnie na swojej wadze i swoim wyglądzie, nie mogą pogodzić się ze swoim statusem, ułomnościami i niedoskonałością
• mają trudności w wyrażaniu własnych potrzeb, pragnień, opinii, nie umieją wyznaczać granic i trudno im odmawiać innym
• swoje samopoczucie uzależniają od opinii innych na ich temat
• doświadczają trudnej sytuacji straty osobistej, mają w związku z tym poczucie braku bezpieczeństwa
• doświadczają braku porozumienia ważnych dla nich w relacjach, lęku przed bliskością, trwałym związkiem bądź długotrwałego kryzysu w związku
• dostrzegają u siebie potrzebę dogłębnego samopoznania i rozwoju psychicznego
• mają zdiagnozowane zaburzenie osobowości, doświadczyły choroby psychicznej

 

W ramach konsultacji psychologicznej:

• udzielam fachowych wskazówek dotyczących odpowiedniego sposobu rozwiązania problemów osobom, które się do mnie zgłaszają
• w oparciu o przeprowadzoną rozmowę wskazuję drogę do najwłaściwszych w danym przypadku specjalistów z instytucji i placówek zajmujących się trudnościami natury psychologicznej